آموزش عالی و توسعه اقتصادی: مطالعه تطبیقی کشورهای منتخب جهان
تأثير آموزش عالی بر توسعه موضوعی انکارناپذیر است؛ اما به نظر مي‌رسد صرف افزایش لجام‌گسيخته و بدون برنامۀ مؤسسات آموزش عالی و تعداد دانشجویان، زمينه‌ساز دستیابی به توسعه نيست. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطۀ بين شاخص‌هاي كمی (كميت آموزش كمی) و كيفی (كارآیی و برابری) آموزش عالی با توسعۀ اقتصادی ميان 78 كشور منتخب جهان است. پشتوانۀ نظری این پژوهش، بر نظریه‌های سرمایۀ انسانی، توسعۀ انسانی و رویکردهای مرتبط با بازده سرمایه‌گذاری در آموزش متکی است. این پژوهش به‌لحاظ روش‌شناسی با اتکا به پارادایم اثباتی و با استفاده از تحليل ثانویۀ داده‌های طولی بين سال‌های 2010-2016 انجام شد. نتایج نشان دادند گسترش آموزش عالی از شروط الزام برای دستیابی به توسعۀ اقتصادی است نه شرط كافی. همچنين شاخص‌های كمی آموزش عالی در تركيب متوازن با شاخص‌های كيفی نظير كارآیی و برابری، ممکن است زمينه‌ساز توسعۀ اقتصادی شود؛ درنهایت، در دورۀ پساتوده‌ای برای تبيين توسعۀ اقتصادی، توجه به شاخص‌های کيفی آموزش عالی، بستر و محيط گستردۀ سياسی، اجتماعی، فرهنگی و غيره كه دو نهاد آموزش و اقتصاد در آن فعاليت می‌كنند و همچنين تركيب پيچيده‌ای از سایر عوامل ضرورت دارد.
متن کامل مقاله:
