تقریباً همه کشورها به‌نوعی با نابرابری‌های جنسیتی روبرو هستند. این چالش در بین کشورها متفاوت است. باوجود اینکه بسیاری از کشورها به برابری جنسیتی در قوانین دست‌یافته‌اند اما همچنان این نابرابری در سطح کلی در دنیا وجود دارد.
یکی از مهم‌ترین سؤالات حقوق بشر و توسعه پایدار این است که چرا دختران و زنان همچنان از فرصت‌های کامل و برابر برای آموزش محروم هستند؟ با وجود اینکه پیشرفت‌هایی به سمت برابری در سطح اولیه صورت گرفته است، اما این سطح از پیشرفت در مناطق درحال‌توسعه رو به کاهش است. بحران اقتصادی جهانی نابرابری‌ها را عمیق‌تر می‌کند که با کاهش بودجه‌های آموزشی و راکد شدن حمایت‌های توسعه بدتر شده است. برابری جنسیتی یکی از شش هدف کمپین جهانی آموزش برای همه است که یونسکو رهبری می‌کند. این کمپین در سال 2000 راه‌اندازی شده است و درصدد است تا این نابرابری را از بین ببرد. (World atlas of gender equality in education, unesdoc.unesco.org)
نمودار بالا توزیع تعداد دانشجویان بین‌المللی زن و مرد به تفکیک مناطق درآمدی در جهان را نشان می‌دهد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید تعداد دانشجویان خانم نسبت به دانشجویان آقا، در بازه 5 ساله از سال 2015-2019 همواره کمتر بوده و نسبت دانشجویان زن به مرد تقریبا در تمام مناطق درآمدی به جز کشورهایی با درآمد متوسط پایین یکسان و تعداد دانشجویان بین‌المللی زن ¾ تعداد دانشجویان بین‌المللی مرد بوده است اما در کشورها با درآمد متوسط پایین تعداد دانشجویان مرد دوبرابر تعداد دانشجویان زن است.
