تحلیل بین‌المللی‌سازی آموزش‌عالی در ایران با تاکید بر نقش بازیگران
مقاله پیش رو از دکتر فیروزه اصغری، عضو هیئت‌علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم تحقیقات وفناوری در سال 1398منتشر شده است در چکیده این مقاله آمده است:
بينالمللیسازی آموزش‌عالی از یک سو به منظور مواجهه مناسب با پدیده جهانی شدن و از سوی دیگر بدليل منافع حاصل از آن در ابعاد سياسی، اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی و علمی، به یک استراتژی ضروری برای دولت‌ها تبدیل شده است.
موج جدید بينالمللیسازی آموزش عالی درکشور براساس برنامه ششم توسعه(1396)، نشان از عزم جدی
ایران در اجرایی کردن این سياست در سطحی گسترده دارد. از این رو این مقاله حاضر تلاش دارد تا از طریق تحليل بينالمللیسازی آموزش عالی با رویکرد سياستگذاری، پشتوانه‌های نظری الزم را برای اجرای آگاهانه این سياست، به صورت فرایندی هدفمند، مستمر و نظام‌مند ارائه نماید.
نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که علی‌رغم وجود کمترین چالش در مولفه محتوا به دليل برخورداری از پشتوانه اسناد بالادستی، بيشترین چالش به مولفه فرایند به‌دليل عدم شفافيت سياستگذار در تعریف تصميم سياستی در قالب چرخه سياستگذاری و همچنين مولفه بازیگران به عنوان عامل تاثيرگذار در اجرای فرایند تعلق دارد. توصيه سياستی برای حل این چالش، تعهد و الزام سياستگذاران و تصميم‌گيران به سه نکته اصلی است:
- اجرای سياست بينالمللیسازی بر اساس چرخه و مدل‌های سياستگذاری.
- ایجاد شبکه سياست-دانش از طریق فعال نمودن دفاتر دانشگاه پژوهی در سطح سازمانی و تقویت نهادهای سياست‌پژوه در سطح بخشی/ملی.
- تقویت نهادهای تسهيلگر در فعاليت‌های بين‌المللی
متن کامل مقاله را در زیر می‌توانید دانلود کنید
