نام ناشر: موسسه Studyportal و Unibuddy
سال انتشار: 2022
تنوع‌بخشی به دانشجویان بین‌المللی یکی از سیاست‌های جدید است که با هدف کاهش خطرات ناشی از نا اطمینانی‌های موجود در بازار جذب دانشجویان بین‌المللی انجام میشود. گزارش حاضر با هدف معرفی کوتاهی در مورد انواع روش‌های تنوع‌بخشی (تنوع‌بخشی در دانشجویان، کارمندان و استادان، رشته تحصیلی و حتی مکان جغرافیایی دانشگاه) و ضرورت آن؛ به معرفی چارچوبی برای تنوع‌بخشی در جذب دانشجویان بین‌المللی می‌پردازد. این گزارش معیارها و شاخص‌های کمی و کیفی (جمعیت، سن، درآمد سرانه و…) را برای مطالعه کشورهای دانشجوفرست معرفی می‌کند و مثال‌هایی از 17 کشور گوناگون را برای فهم بهتر موضوع ارائه می‌کند.
گزارش در ابتدا به ضرورت تنوع‌بخشی و مزایای آن اشاره دارد و مزایای زیر را برای تنوع‌بخشی برمی‌شمارد:
- افزایش کیفیت تجربه دانشجو: وجود دانشجویان با ملیتهای گوناگون، باعث افزایش تجربه چند فرهنگی دانشجو میشود.
- افزایش توانمندی دانشجو: دانشجویان توانایی‌های بیشتری در زمینه کارگروهی برای آینده شغلی خود به دست می‌آورند.
- کاهش خطرات: با افزایش تنوع در دانشجویان ورودی، خطرات از دست رفتن بازار ناشی از محدودیت‌های جذب از یک کشور (شیوع بیماری، جنگ و…) کاهش می‌یابد.
- افزایش اعتبار و شهرت: جذب نخبگان از کشورهای مختلف در رتبه‌بندی‌های جهانی اعتبار و شهرت بیشتری می‌آورد.
گزارش با ارائه آمار از وضعیت کشورهای پیشرو در تنوع‌بخشی به دانشجویان بین‌الملل، وضعیت فعلی کشورهای مقصد دانشجو را به خاطر جذب دانشجو از دو کشور هند و چین در راستای کاهش هزینه‌های جذب، نقد می‌کند.
در ادامه، گزارش معیارها و شاخص‌هایی جهت مطالعه کشورهای دانشجو فرست برای انتخاب به‌عنوان بازار جذب دانشجو معرفی می‌گردد:
- معیار جمعیتی: جمعیت دانشجویان بالقوه (افراد از سن 15 الی 24) کشور چه میزان است؟
- دانشجویان بین‌المللی: چه تعداد دانشجویان کشور که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند و تغییرات آنچه میزان است؟
- میزان سرانه خالص داخلی کشور: وضعیت درآمد سرانه و وضعیت اقتصادی مردم آن کشور چگونه است؟
- نرخ نفوذ اینترنت: چند درصد از جمعیت کشور از اینترنت استفاده می‌کنند؟
- نرخ جابجایی خروجی: چند درصد از کل دانشجویان کشور هدف در خارج از کشور هستند؟
- نرخ‌های ثبت‌نام: چند درصد از دانش‌آموزان دبیرستانی در دانشگاه ثبت‌نام می‌کنند؟ درصد دسترسی به آموزش با توجه به جنسیت چگونه است؟
و همچنین با معرفی سه معیار کلیدی کلی به اهمیت ترکیب شاخص‌های کمی و کیفی در راستای شناخت بهتر بازار اشاره می‌کند آن معیارها موارد زیر هستند:
- راهبرد دانشگاه در زمینه همکاری‌های بین‌المللی و برنامه‌های دولت در زمینه جذب دانشجو چگونه است؟
- اندازه بازار مبدأ و تعداد تقاضا برای ورود به آموزش عالی در کشور هدف چه شرایطی دارد؟
- علاقه‌مندی‌های دانشجویان در مورد رشته‌های تحصیلی و دیگر موارد شاخص چگونه است؟
در ادامه، گزارش به مطالعه 17 کشور انتخابی با استفاده از شاخص‌های معرفی‌شده می‌پردازد. با مطالعه‌های بازارهای نوظهور برای جایگزین بازار کشور هند؛ کشورهای بنگلادش، اندونزی، نپال، پاکستان و سریلانکا را معرفی می‌کند و برای جایگزین بازار کشور چین، کشورهای فیلیپین، مالزی، تایلند، ویتنام و سنگاپور را معرفی می‌کند؛ و کشورهای قابل‌توجهی در قاره اروپا و آمریکا را که می‌توانند بازار خوبی برای جذب دانشجو از آن‌ها باشند را بررسی می‌کند.
در انتهای گزارش، فرایند 7 مرحله‌ای برای طراحی راهبرد تنوع‌بخشی معرفی میشود:
- گام اول: روشن کردن اهداف تنوع‌بخشی؛
- گام دوم: شناخت پویاییهای موسسه آموزشی؛
- گام سوم: شناخت وسیعتری از بازار و رقبا؛
- گام چهارم: شناسایی فرصتها در ابعاد گوناگون تنوع‌بخشی؛
- گام پنجم: شناخت ویژگیهای بازار هدف؛
- گام ششم: تنظیم فرایندهای کاری و امور موسسه در جهت جذب از بازار هدف؛
- گام هفتم: شناخت چگونگی مقایسه دانشجویان بین‌المللی؛
متن اصلی گزارش:
